Nedir bu şanssızlık...

Allah'ım nedir bu şanssızlık...
İkinci maçım, ikinci mağlubiyetim...

Ali Sami Yen'de Kasımpaşa'ya yenildik hem de... Artık başka yolu kalmadı, aslanların hem FB'yi hem de BJK'yi yenmesi lazım... Aksi halde fatura bana kesilecek diye korkuyorum...

Halbuki benden 74 sene önce doğmuş beyaz saçlı amcaya kesilecek o kadar çok fatura var ki. Annemin karnından benim gördüğüm şeyleri, o amca (dede) göremedi...

Neyse, Gökhan Gümüşlü Amca'mın dediği gibi... Enseyi karartmayalım... Uzun bir hafta, baskette Avrupa kupası, futbolda iki derbi var... Yuzumu kara cıkartmaz insallah aslanlar...

Babacığım

Meğer ne kadar güven verici, ne kadar farklı bir yemiş insanın babasının kucağı...

Hastaneden çıkmadan önceki video

Hastaneden cıkmadan once, hastanedeki son videolarımdan biri...
İlk gune göre bayağı büyümüş durumdayım...:)

Buyuklerimin ellerinden...

Dedem ve büyük annelerim...
Sizler olmasaydınız, ben hiç olmayacaktım...

Sevgili Anneanne ve Dede,
İyi ki canım annemi doğurup, beni bir kraliçenin oğlu yaptınız. Sizi çok seviyorum...





Sevgili Babaanne,
Babama hem annelik hem babalık yaptığın için çok teşekkürler. Aslan gibi bir oğlun var, benim de aslan gibi bir babam. Seni de çok seviyorum...

İlk maçım...:(

Ya nasıl olur ya...
Ben ilk maçım bu maç olsun diye kaç gündür bekliyorum.
Ne yaptınız aslanlar...Her doğum günümde Bayer leverkusen'den yediğimiz 5i de mi kutlayacağız...

Halbuki ne güzel başlamıştık güne...Ben doğalı henüz 2 saat olmuş. Papaz Amcam, Kilim Amcam ve Gökhan Aydın Amca; Almanya'ya maça gitmek için havaalanına gitmeden Emre Amca'mı hastaneden almak ve beni öpmek için uğradılar...




Neyse, olmadı... Önümüzdeki maçlara bakacağız...Haftaya FB maçı var Ali Sami Yen'de, ilk derbim...:)

3ü bir yerde!

Bu resim gercekten çok özel.
Annem, babam ve benim aynı kareye girdiğimiz ilk resim.
Doğumumdan 1 saat kadar sonra...

2 gunluk oldummm

Zaman su gibi akıp geciyor ya...
Goz acıp kapayıncaya kadar bir gun gecti...:)

Geceyi annem ve babamı düşünerek, sakin geçirdim.
Eve bir gidelim, görecekler canavar Erk'i...

Ölçme biçme ve hazırlanma faslı

Tartılma, ölçülme ve yakışıklı olma anlarım...

Bu arada bilgileri de vereyim:

3,760 kg
52 cm

İlk Filmim

Benim gibi artist bir herif daha çok film çeker ama ilk filmimi sizinle paylaşayım... Henüz bir kaç saniyelik görüntülerim!

(Babamın beni ilk gördüğü sahneyi kaçırmayın:) )

Ve en sonundaaaaaaa hosbuldukkkkkkkkk!

21 Şubat 2008 Saat 03.52


Geldim, ben buyum! Herkese, anneme, babama, hayata, tüm güzelliklere kocaman bir merhaba!

Sezeryan

Sonuç sezeryan... Saat 03.20

Annemin ve babamın bunca çabasına rağmen normal doğum olmayacak. 19,5 saatlik beklemeye rağmen, kafamı eğmem dedim ve doktorum sezeryan yapmaya karar verdi. Şu anda ameliyathaneye doğru yola çıkıyoruz. Babam da bizimle geliyor.
Emre, Ayşe,Gülfer ve Maya odada...

Flaş! Flaş! Flaş! Son dakika!

Saat 01.50 Her an gelebileceğim söylendi ve doğumun ilk evreleri başladı. Emre Amcam, Babaannem, Gülfer Halam ve Maya Teyze geri geldiler, bekliyorlar. Annem ve babam heyecanlandı. Doktorum Kayhan Amca'yı bekliyoruz...

20si olmadı, herkes gitti!

Eveeett koca gün erk dogdu, doğacak diye geçti ve ben doğmadım. Doktorumun yaptığı son kontrolden sonra da sabaha çıkabileceğim söylendi ve annemle babam bekleme kararı aldılar.
Tüm misafirler evlerine gönderildi. Şu anda üçümüz yalnızız... Annem, babam ve ben.... Saat 23.50

Teyzem ve Amcam

İki kişi çok özel benim için...
Birisi annemin bir tanecik kardeşi Deniz Teyzem, diğeri de babamın biricik kardeşi Oğulcan Amcam...

Amca, teyze... Açın kollarınızı, az kaldı...

Sığmıyoruzzzzzzzz!

İşten çıkan herkes akın akın geliyor!
Ama ben hala içerideyim.... Saat 21.00..

Billur ve Emre
Kilim ve Pino
Papaz ve Melike
Bade ve Coco
Alper ve Yeşim
Levent

Bekleyenler artıyor!

Saat şu anda 18.00. Misafirlerim artıyor... Dedecim hoşgeldin.
Babaanne hoşgeldin. Mehmet Levent Eriş Amca hoşgeldin...

Beni strese sokmayın. Canım ne zaman istersem o zaman çıkarım. :)

Hala doğmadım... :)

Herkesi ayağa kaldırdım ama hala içerideyim. saaat 15.30 oldu. Doktorlar sabah anneme bir ilaç verdi, "suni sancı "mıymış neymiş... Bize koyar mı be ilaç, milaç... Aslan gibiyiz, annemin de "ağrı eşiği" yüksek olduğu için maşallah turp gibi... Gördüğünüz gibi yemek yiyor...:)

Erk'i hastanede ziyaret etme kılavuzu

Selam Millet!

Şimdi aranızdan bazıları beni hastanede ziyaret etmek isteyecektir. Henüz doğmadım ama ben gelmeden ayağınızı denk alın diye size biraz anlatayım.

1) Annem istirahat ederken rahatsız etmek yok. Bana süt lazım, kadın zaten 9 aydır taşıyor...
İstirahat ile ilgili örnek foto:
20 Şubat saat 12.50 annem beni bekliyor ve dinleniyor





2) Bu aleti ben doğduktan sonra göremeyeceksiniz ama yine de çocuk doğuracaklar ve meraklılar için anlatayım.

Soldaki rakam benim nabızım. Size yazıyorum diye biraz heyecanlandım ve normalde 120 civarındayken şu an 156ya çıktı. Soldaki de annemin sancı katsayısı, benim doğmam için onun daha çoook artması lazım...:)




3) Asıl sizi ilgilendiren kısım burası. Ziyaretçi köşesi. Buraya gelen kişiler çukulatadan bir tane alıyor (farkındaysanız bir'i ozellikle yazdım, abartmak yok), babamın hazırladıgı benim adım yazan posteri'in önünde fotograf çektiriyor ve benim özel defterime duygularını yazıyor. Tabi daha doğmadan babamla jenerasyon farkı ortaya çıktı.
"Defter mi kaldı babacım? Bak herkes web siteme yazıyor! "

Şaka şaka..:) Babam düşünmüş, hazırlamış. 2013ü iple çekiyorum, o defterde yazanları okumak için. ( En geç 5 yaşında kıvırırım okuma yazmayı..:P )



Hadi kaçtım ben, byeeee!

Sarışının adı, esmerin tadı!

Ya bendeki şansa bakın ya...
Ne esmer ne sarışın, iki tane kızıl hemşire çıktı karşıma...




Neyse kızıl hemşirler de fena değilmiş, ikisi de birbirinden tatlı ablalar...
Yine de bir sonraki shift'i merakla bekliyorum!

Alemin Kralı Geliyoooooorrrr!

Herkese merhaba....

Bu size ilk yazım. Doğmadan bir kaç saat önce yazıyorum bu yazıyı size...

Şu an her yer çok karanlık ve annemin plasentası da azalımış durumda. Çıkmaya karar verdim...
Zaten kardeşim baydım artık 9 aydır burada. Kaç tane GS maçı kaçırdım. Leverkusen rövanşını, özellikle haftaya Ali Sami Yen'deki FB maçını kaçırmaya hiç niyetim yok.

Annem ve babam gördüğünüz gibi gülüyorlar ve biraz heyecanlılar...






Emre amcam da gelmiş o da sabahtan hastanede bizimle, defterime yazı yazıyor. Beni görmeyi ne kadar istediklerini ben buradan bile görebiliyorum.


Neyse fazla uzattım, ben biraz annemin karnına tekme atıp, uyuyayım. Merak edenler için tekmeleri her iki ayağımla atıyorum. Bileklerim yumuşak ve her iki ayağımı da çok iyi kullanabiliyorum.

Operim hepinizi...